WK Perth 2011 en een bijzonder getal

WK Perth

Daar zit je dan, voor de zoveelste keer in het vliegtuig terug naar huis. De vorige keer dat ik een blog schreef waren we vol zelfvertrouwen en klaar voor het WK.

Team Coster met boeg nummer 13, ach ik dacht dat dit nummer ons niet zou achtervolgen. Om precies te zijn is niks minder waar. Op het moment van schrijven zit ik op stoel nummer 13, is het 13 december, was onze gemiddelde score een 13e plek, eindigden we met 113 punten en heb ik denk ik wel 13 keer een bakboord stuurboord gemaakt door 13 verkeerde inschattingen. En oh ja ik vergeet helemaal onze prachtige witte huurauto die een kenteken had wat met 13 begon en eindigde. 

Goed we kunnen nu wel ophouden met het getal want we zijn uiteindelijk 18e geworden. De overall score werd aan het eind gewijzigd doordat er een boot voor het hele evenement gediskwalificeerd werd wat ons 3 punten opleverde waardoor we op 110 punten uitkwamen. Deze boot in kwestie was het andere Nederlandse team en tevens onze concurrenten. Alhoewel ze op een 26e plek hadden moeten eindigen werden ze nu laatste. Dit gun je uiteraard niemand dus ook Team Stevens niet!

Inmiddels kan ik met opgeheven hoofd vertellen waarom we het niet goed hebben gedaan, achteraf praten is altijd een stuk makkelijker.

Het WK begon op maandag 5 december terwijl de gemiddelde Nederlander waarschijnlijk thuis zat met een kop warme chocola en een gedichtje. Ons cadeautje van de Sint was een 21ste en een 14e plek en het had maar weinig gescheeld of ons gedichtje was er één geworden in de protest kamer. Gelukkig gebeurde dit niet maar echt happy kun je niet worden als je zo een wereldkampioenschap begint.

De tweede dag van het evenement werd gecanceld wegens regen en thunderstorms, wat overigens prachtige lichtflitsen opleverde de hele dag door.

Vanaf de derde dag werden onze resultaten beter, we voeren eindelijk goed en konden een 5-6-9 noteren wat ons terug zetten in het klassement met veel mogelijkheden op beter. Een buikgriep bij Kalle zorgde deze dag nog wel voor wat rotzooi in de boot want de arme jongen kon niks binnenhouden. Respect hoe Kalle ondanks alles toch heeft doorgezet om alles te geven!

Na wat medicijnen en een goede nachtrust hebben we verder het evenement uit kunnen zeilen met helaas weinig goede resultaten. In de goldfleet voeren we een serie van 21-18-14-11-12.

Om nu de schuld te geven aan een buikgriep is een beetje makkelijk maar echt helpen deed het natuurlijk niet. Kalle, Dick en ik hebben uitvoerig gepraat waar de oorzaak kan zitten en eigenlijk waren we het er over eens dat we veel te veel fouten hebben gemaakt en dat we meer moeten vertrouwen op wat we kunnen.

Vooraf aan het WK hebben we 20 dagen 4 uur per dag getraind in 25 knopen wind. Misschien hebben we wel gewoon veel te veel gevaren. We waren niet zeker genoeg van waar we eigenlijk heel erg goed in zijn: hard gaan! We waren te veel bezig met bootsnelheid i.p.v. met bezig zijn met tactiek. Overigens hebben onze trainingsmaten en concurrenten Nick Rogers en Chris Grube het ook niet zo goed gedaan met dezelfde oorzaak. Zij hebben tevens denk ik hun selectie verloren om naar de spelen te kunnen gaan. Bij ons is dat gelukkig niet aan de orde en hebben we nog alle kansen om dadelijk in het Europese seizoen ons alsnog te kwalificeren voor de Spelen.

We geloven er nog steeds heilig in en gaan verder met onze moeilijke campagne naar de Spelen. Door jullie, vrienden van Team Coster, is dit mogelijk. We live to fight an other day en komen dadelijk echt met resultaten die ons naar de Spelen brengen. We gaan als outsiders voor een medaille dat als alles eenmaal rond is echt mogelijk is!

Dank voor jullie steun het afgelopen jaar, mede dankzij jullie kunnen wij onze campagne voortzetten met als doel een medaille op de Spelen! We hebben nog een lange weg te gaan maar hopelijk blijven jullie ons ook in 2012 steunen en kunnen wij samen met jullie onze droom gaan waarmaken.

We wensen iedereen hele fijne dagen en een heel goed 2012!

Het gaat in ieder geval zeker vuurwerk worden!

Groeten,

Dick, Kalle en Sven

Fotograaf: Richard Langdon, Ocean Images.

WK 2011 staat voor de deur!!

Vandaag hebben we een rustdag en is het tevens mijn verjaardag. Gedurende onze campagne, waar we al bijna 13 jaar mee bezig zijn, is dit tevens de 5de keer dat ik mijn verjaardag in Australië mag vieren.

Er is vandaag ook tijd om te vertellen wat we de afgelopen 3 weken allemaal hebben gedaan:

14 november zijn we vetrokken naar Perth om ons voor te bereiden op het WK. Gelijk na aankomst hebben we een auto gehuurd en zijn we gaan zoeken naar ons huis in Fremantle. Na een enorme jetlag en een nachtje goed slapen sta je dan in Australie en moet je alles je eigen gaan maken. Container uitpakken, rubberboot in het water leggen en er vooral voor zorgen dat het voelt alsof je thuis bent.

Doordat we thuis al veel tijd en energie in de organisatie hadden geïnvesteerd ging dat gesmeerd en waren we binnen anderhalve dag up en running!

De eerste 4 dagen hebben we getraind met onze sparringpartners Nick Rogers en Chris Grube. Elke dag waaide het zoals het ook in de folder staat, hard. De Fremantle docter liet van zich spreken. De zogenaamde docter is een wind die hier in principe altijd waait doordat het in de woestijn van Australië zo verschrikkelijk heet wordt, waarna die vanaf 12 uur middags gaat zuigen waardoor het hard vanuit het zuidwesten begint te waaien.

Onze snelheid lijkt goed te zijn maar we zijn natuurlijk elke dag bezig met verbeteren!

20 november zijn we begonnen met het Australische kampioenschap. De eerste 2 dagen waaide het stevig en scoorden we redelijke resultaten. Een 8-4-3-10 gevaren in een veld van 40 boten. Een goed begin dus maar toch waren we niet tevreden met de performance. Na lang sleutelen aan de settings zijn we weer aan de slag gegaan voor race 5 en 6 wat ons twee 3de plekken opleverde en ons tevens op een 2de plaats overall zette. Hier doe je het natuurlijk allemaal voor, het gevoel moet goed zijn en dat was het ook! Een minpunt van het verhaal was dat de omstandigheden anders waren en de wind misschien 9-12 knopen was.

De laatste 4 wedstrijden werden gekenmerkt door weinig tot zeer weinig wind waar de boeien continue verplaatst moesten worden. De resultaten waren 9-19-5-17. Echt ontevreden waren we niet want uiteindelijk toch een stabiele serie met 2 mindere wedstrijden.

Een 6de plek overall en weer een hoop ervaring die we mee kunnen nemen naar het oh zo belangrijke WK dat op maandag 5 december van start gaat.

Van 25 november tot 1 december hebben we getraind met onze sparringpartners en stond er gelukkig weer de wind die we denken dadelijk tijdens het evenement ook te hebben. Het sleutelen aan settings met weinig wind leverde niet het gewenste resultaat met veel wind. Na wat sleutelen om dit goed te krijgen, en dat is nu gelukt, denken wij met zowel wind als weinig wind mee te kunnen met de besten.

Morgen is onze laatste trainingsdag op het water en kunnen we nog even kijken wat de concurrenten aan het doen zijn, een oefenwedstrijd varen en het materiaal voor de laatste keer checken. Overmorgen mogen we de boot weer helemaal uit elkaar halen voor de meting en laten keuren voordat we eindelijk van start kunnen gaan.

Het is een lange voorbereiding geweest van augustus tot nu, al die tijd dat we toch al weer van huis zijn begint aan je te knagen. Je hebt alles uit de kast gehaald om straks maximaal geprepareerd aan de start te verschijnen en zo voelt het ook!

Het liefst wil je dat het morgen al begint en als je dat gevoel hebt dan ben je er ook helemaal klaar voor!

Doel
Ons doel voor dit WK is om ons te nomineren voor de Olympische Spelen. We hebben al een halve nominatie (gehaald tijdens Delta Lloyd Regatta: 5de plek) maar hebben nog een halve nominatie nodig wat betekent: top 8 landen en bij de eerste 15 deelnemers. Daarnaast moeten we het land kwalificeren door bij de eerste 20 landen te eindigen. Als we zorgen dat we voldoen aan de eerste en belangrijkste eis dan komt de rest vanzelf wel goed.

Programma
5 december -> Kwalificatie wedstrijden 1-2
6 december -> Kwalificatie wedstrijden 3-4
7 december -> Kwalificatie wedstrijden 5-6
8 december -> Rustdag
9 december -> Goldfleet wedstrijden 7-8
10 december -> Goldfleet wedstrijden 9-10
11 december -> Medalrace

Voor de resultaten tijdens het WK kunnen jullie vanaf maandag 5 december kijken op: http://www.perth2011.com

Verder zijn we natuurlijk nog steeds te volgende via:

Facebook

Hyves

Twitter

Groeten vanuit Fremantle!

TeamCoster traint in Scheveningen

Beste vrienden en fans,

Wij zijn deze week hard aan het trainen in Scheveningen om ons voor te bereiden voor het WK in Perth, Australie. Het is inmiddels al lekker fris in Nederland en hebben behoorlijk wat wind gehad.

Bekijk hier onder onze trainingsbeelden. (vergeet hem niet in HD te zetten en je volume op 10)




Vanuit Scheveningen, TeamCoster OUT!

De afgelopen twee maanden van TeamCoster

Het is weer even geleden dat wij een update hebben geschreven, ons excuus hiervoor!

Hieronder een kort verslag van onze afgelopen twee maanden: 

Pre Olympics

Van 31 juli t/m 13 augustus stond het zogenaamde test event (ook wel pre Olympics) op de agenda waar maar een boot per land aan mee mag doen. Wij hadden ons gekwalificeerd voor dit evenement wat uiteraard een goede generale is voor wat over 1 jaar komen gaat op de Olympische Spelen.

Zoals altijd worden er over deze 2 weken 10 evenementen gevaren in 10 verschillende klassen dus vandaar dat er zo'n lange periode voor uitgetrokken wordt. De 470 klasse is altijd een van de grootste met 34 boten.

Om een goed evenement te varen is het belangrijk zo min mogelijk punten te scoren en zo stabiel mogelijk te varen. Dat stabiel goed varen in de top is ons het gehele jaar niet gelukt, op de Delta Lloyd regatta na.

Vol goede moed en hard werken lukte ons het toch om na een moeilijke week in de medal race te komen. Dit is de 11e wedstrijd die alleen voor de beste 10 uit het evenement is.

In het klassement stonden wij 10e, dus mochten we met de beste mee varen in de laatste race om dubbele punten. De serie die we tot dusverre gezeild hadden was als volgt, 7-20-16-11-9-6-6-20-14-4

Medal race

Kalle en ik hebben in het verleden niet zo'n goede ervaring op medal races mede doordat we de zilveren medaille verloren op de Olympische Spelen van Beijing in 2008.

Dit keer hadden we met elkaar afgesproken dat we niks konden verliezen en moesten proberen een goede race te varen. Niet een hoek in gaan ofzo maar gewoon een stabiele race varen en tussen je tegenstanders in blijven zodat het een goede training is voor de volgende serie als we weer in de medal race zitten.

We hadden een goede start een beetje in het midden van het veld en konden de shifts goed vinden. Op het moment dat we door hadden dat we in de kop van het veld lagen hebben we verdedigd op de concurrentie en eindelijk hadden we een stabiele race die ons een 2e plek opleverde. Een goede afsluiter van het evenement en een 9e plek overall.

De stijgende lijn zit erin maar ons doel voor het evenement hebben we niet gehaald. We wilden top 8 worden.

Terug in Nederland hadden we even 3 weken vrij voordat de trainingen weer gingen beginnen.

Nederlands Kampioenschappen Olympische Klassen Medemblik

Van 16 tot en met 18 september stond het Nederlands Kampioenschap op het programma waar we absoluut wilden laten zien dat we nog steeds de beste zijn.

In volle concentratie begon vrijdag de eerste wedstrijd die we uiteindelijk net als de 2 races erna wisten te winnen.

Zaterdag was er eigenlijk weinig verandering. De keuzes op de baan waren goed net als de snelheid en na 2 dagen hadden we al 6 eerste plekken.

Met nog 2 races te gaan op zondag waren we zaterdagavond al Nederland Kampioen. Zondag hadden we een 2e en een 6e plek die we gelukkig konden aftrekken.

Een fijn gevoel, want zo'n Kampioenschap moet je ook winnen. Je kunt alleen maar verliezen voor de toeschouwer en er wordt niks anders van je verwacht. 

Het seizoen zit er nu op en we hebben even vakantie. Over 2 weken begint echter het nieuwe seizoen alweer en het belooft een heel lang en mooi seizoen te worden.

Kalle en ik hebben 12 jaar lang geknokt voor een Olympische medaille. We hadden hem 3 jaar geleden bijna......... Over 2 weken begint het afsluitende seizoen waar we hopen recht te zetten waar we zo lang voor bezig zijn geweest.........!

Programma komende tijd:

- 10 oktober tot en met 4 november training Nederland

- 14 november tot 20 november Training Australië Perth

- 20-24 november Open Australian Championships

- 5-11 december World Championships Fremantle

Wij zullen gedurende onze trainingen en wedstrijden de aankomende tijd proberen zoveel mogelijk blogs bij te houden zodat jullie op de hoogte blijven van onze avonturen.

From Amsterdam, TeamCoster out!

Olympic test event 2011, Weymouth

Het is al weer 6 weken geleden dat ons laatste evenement (Sail for Gold) heeft plaats gevonden, maar wij zijn weer terug in Weymouth, dit keer voor het Olympische test event.

Het Olympisch test event is opgezet precies het zelfde als de Olympische spelen, zelfde zeilschema en ook slechts 1 boot per land. Je kunt het event hier live volgen. (Uiteraard houden wij jullie ook op de hoogte via Twitter en Facebook)

De afgelopen 6 weken zijn wij drie keer in Weymouth geweest om te trainen. Al onze spullen zijn in orde, wat toch altijd enorm veel tijd kost. Qua keuze van materiaal zitten we

redelijk in de 'veilige hoek', de snelheid is nu onder bijna alle omstandigheden gewoon goed.

Inmiddels hebben wij alweer 53 dagen op het water gezeten in Weymouth, waarbij het eigenlijk slechts 3 dagen niet waaide.

We zijn top fit en tussen de oren zit ook alles goed. Morgen (vrijdag) beginnen de eerste wedstrijden en wij hebben er echt enorm veel zin in.

De Reis

Daar sta je dan thuis met je tasje ingepakt om naar Engeland te gaan. Eindelijk mogen we vandaag vliegen, om kosten te besparen zijn we tot nu toe elke keer heen en weer gereden. Nog even snel mijn vriendin gedag zeggen en of we go. Snel Kalle ophalen en dan naar Uithoorn waar

mijn moeder ons dan wegbrengt naar Schiphol. Dit is maar 10 min van Uithoorn.

Gelukkig is vliegen een stuk sneller dan rijden. Amsterdam-Southampton in 51 minuten, waar het normaal 6 uur en 51 minuten is. En met een beetje geluk kunnen wij mee rijden met een van de officials (Marinus Blickman), want die werd opgehaald met een taxi. This is more like it!

Eenmaal op de haven aangekomen kun je zien dat de organisatie helemaal overgenomen is door het organiserende comité van de Olympische Spelen van London. Overal staan hekken om heen en je kan alleen naar binnen als je een accreditatie hebt. Ze testen op deze manier zodat er volgend jaar geen fouten worden gemaakt wat beveiliging betreft en hoe het allemaal loopt.

Gisteren de boot geaccrediteerd en vandaag gaan we nog even het water op.
De voorspellingen zijn eigenlijk weinig wind voor de komende dagen maar zondag schijnt het hard te gaan waaien. Dit is precies waar we naar op zoek zijn, allemaal verschillende omstandigheden en hopelijk ook allemaal goede resultaten.

Om iedereen een idee te geven wanneer we varen en wanneer te volgen hier het schema:

vrijdag 5 aug eerste wedstrijd race 1-2
zaterdag 6 aug tweede wedstrijd dag race 3-4
zondag 7 augustus derde wedstrijd dag race 5-6
maandag 8 reserve dag
dinsdag 9 vierde wedstrijd dag race race 7-8
woensdag10 vijfde wedstrijddag race 9-10
donderdag reserve dag
vrijdag 12 aug medal race

Een mooi ding van dit evenement is dat we varen met track en trace dus jullie kunnen ons dadelijk weer volgen. Wij zijn voor de trouwe volgers dus de regisseur voor een goede animatie!
We gaan knallen!

Groeten
Sven en Kalle

PS: Nog een video gemaakt op de valreep!

Sven praat over het event:

Pre Olympics 2011 TeamCoster prepares from TeamCoster on Vimeo.

Sail for Gold

DeltaLloyd regatta was nog maar net afgelopen of de Sail for Gold in Weymouth (het olympische water voor London 2012) stond al weer voor de deur.

Dit is het moment om te pieken en dus knetter hard te zeilen om er voor te zorgen dat we een top resultaat neerzetten.

Donderdag ochtend 2 juni zijn we vertrokken vanuit Nederland naar Engeland. Het ging eigenlijk weer via de zelfde route eentje die we nog vele malen hopen te maken richting Weymouth.

Later dan verwacht waren we pas aangekomen in Engeland omdat het een vrije dag was dus enorm druk op de weg en de trein naar de overkant helemaal vol.

De voorbereidingen liepen voorspoedig en de snelheid zat er goed in. Ik heb iedereen via twitter nog laten weten dat het aan de snelheid niet zou liggen.

Eerste dag van de regatta was maandag en bleek niet een hele succesvolle. Met een 13 en een 24 stonden we 39 in het klassement. Op de kant hebben we samen met coach Dick alles goed doorgenomen en ons voorgenomen vooral rustig te blijven en gewoon te doen waar we goed in zijn.

De volgende dag lukte dit ook en voeren een 3 en een 1, eindelijk een keer een wedstrijd gewonnen!

Vol goede moed gingen we de wedstrijd dag in van woensdag. Met hangen en wurgen werden we een keer 26 en 14. Hoe kan het toch dat we wederom in de problemen komen om hard te gaan met veel wind?

Eenmaal op de kant aangekomen zijn we gelijk gaan meten en kijken hoe dit kwam. Een echte reden konden we niet vinden, beetje optimaliseren om de juiste spanningen (op de mast) terug te krijgen maar hier kan het verder niet aan liggen.

Twijfel slaat dan een beetje toe en toch probeer je het voor je uit te schuiven want de serie is nog lang niet ten einde. Helaas kwam er op de donderdag en vrijdag geen echte goede resultaten meer bij op een 6e plek na dan.

Uiteindelijk zijn we 22 geworden en hebben we niet het beoogde resultaat gehaald wat we voor ogen hadden. Wij wilde hoe dan ook een top 10 positie halen op het water van Weymouth.

Gelukkig krijgen we hier een nieuwe kans voor. De selectie voor de pre Olympics hebben we gewonnen doordat we 5 waren op de Delta Lloyd regatta en de andere mannen van team Steven 10.

Tijdens dit schrijven zitten we weer in de auto op weg naar Weymouth. We gaan de komende tijd hard trainen, waarbij de focus ligt op snelheid testen. Het gevoel met 'meer wind' terug krijgen en een ander grootzeil proberen. De 4 maanden waar we het nieuwe zeil hebben gebruikt heeft niet opgeleverd wat we zochten. Het oude zeil daar waren we al een keer 2 mee op het EK 4 op de Spelen en WK en 2 in Hyeres. Ik heb er dus vertrouwen in dat we weer de ‘grove’ gaan vinden!

Onze droom een medaille op de OS lijkt voor de buitenstander misschien heel ver weg. Wij geloven er in ieder geval in die 5e plek op Delta Lloyd regatta en vorig jaar een 6 op het WK laat zien dat we het nog steeds kunnen.

Groet,

Sven & Kalle

Delta Lloyd Regatta 2011

Veel rust hebben we niet gekregen de afgelopen tijd, na onze eerste trainingsuren op het water van Weymouth stond de Delta Lloyd regatta al weer voor de deur.

Dit jaar is het niet alleen een evenement van het Worldcup circuit, maar een heus nominatie evenement voor de Olympische Spelen volgend jaar en reserve selectie evenement voor de Pre-Olympics die in augustus die verzeild wordt in Weymouth.

Na een paar dagen rust te hebben gehad thuis begonnen de voorbereidingen al weer op donderdag 19 mei. Het zelfde ritueeltje als altijd, rubberboot in het water gooien en de 470 helemaal klaar maken voor een belangrijke periode van selectie en nominatie evenementen.

Gelukkig hadden we in de dagen ervoor al allerlei dingen vervangen aan de boot en heeft de boot nieuwe zwaarstrippen gekregen zodat we daar ons geen zorgen over hoeven maken.

Tijdens de trainingen die we gedaan hebben zat de snelheid er gelijk goed in wat altijd helpt om een goede sfeer aan boord te creëren. Het gevoel dat je soms kunt domineren is iets speciaals waar je een hoop zelf vertrouwen uit kunt halen dadelijk in de wedstrijden. Twijfel weg nemen is iets enorm belangrijks voor topsporters hoe lang je het ook doet.

Maandag de dag voor het evenement begint is altijd een dag om te registreren en al je spullen te laten meten, tevens moeten er keuzes gemaakt worden in het materiaal wat betreft de windsterkte voor het evenement. Als de weersvoorspellingen slecht zijn weergegeven of ze hebben het fout kan dat betekenen dat je verkeerde zeil keuzes hebt gemaakt. Niks bleek minder waar, de voorspellingen waren goed en de keuze van de zeilen ook.

Dinsdag de eerste dag van het evenement
We maken een vliegende start door de eerste 2 wedstrijden als 2e te eindigen tevens staan we hierdoor 2e in het evenement. Het waaide hard en dan hebben de snelheid er goed in. De dag erna(woensdag) was er weinig wind voorspeld en uiteindelijk kwam er een zeer onstabiel windje uit zuidwestelijke richting.

Ik denk dat we alle plekken wel gezien hebben tijdens deze wedstrijden al moet je in oogschouw houden dat de plaatsen die we eindigden de beste waren wat we gelegen hadden. Een 9e plaats en een 13 was alles wat erin zat. Snelheid was goed alleen konden we de juiste draaiingen en windvlagen niet altijd vinden. Door deze resultaten waren we gezakt naar een 9e plek overall. We hadden kostbare punten laten liggen maar geen man overboord want het vertrouwen zit er goed in.

Donderdag
Veel wind en we verlieten de startlijn onder hoge snelheid. Bij de bovenboei lagen we met een mooie voorsprong 1e. Voor de wind liepen we nog verder uit aangezien het Japanse team een Chinese gijp maakte en met hun mast gingen checken hoe diep het IJsselmeer eigenlijk wel niet is. De nummer 3 (Team Steven ) schoof een plek op naar nummer 2. Aan de wind maakte de jonge honden het ons nog knap lastig doordat ze een andere klap hadden gemaakt en dicht bij kwamen. Het laatste gedeelte van het kruisrak hadden we alles weer onder controle en konden de wedstrijd uitzeilen voor de winst.

300 meter voor de finish besloot het wedstrijd comité de wedstrijd af te breken omdat ze vonden dat het te hard waaide. We waren woest want dit was al de 2e keer dat een wedstrijd dit jaar afgelast word als wij gingen winnen. Klein detail, in Hyeres toen ze dit besloten stond er heel weinig wind en nu 30 knopen. We kunnen het dus met alle windkrachten.

Vrijdag
2 wedstrijden op het programma en vandaag was er de onderverdeling gemaakt in Goldfleet en Silverfleet. Wederom stond er veel wind en konden de goede performance herhalen van de afgelopen dagen. 5 in de eerste pot en 2e in de laatste wedstrijd. Op de kant aangekomen zagen we dat we waren geklommen naar een 4e positie overall.

Zaterdag
Uiteindelijk hebben we maar een wedstrijd gevaren omdat het te hard begon te waaien na de eerste wedstrijd.
Die eerste wedstrijd hadden we 25-30 knopen wind en grote wind draaiingen. Winnen konden we niet maar een derde plek bracht ons eindelijk richting het doel waar we wilde staan 3 overall.

Medalrace
Na een afwezigheid van bijna een jaar in de medal race hadden we ons hier eindelijk voor gekwalificeerd. De wedstrijd wordt altijd vlak onder de kant gevaren en dit brengt ook grote wind shifts met zich mee.
In de voorbereiding hadden we goed gecheckt hoe de wind liep en waar we de meeste vlagen en draaiingen zouden zitten. wij dachten op rechts maar zou dat zo blijven?

Na een vliegende start zijn we vrij snel na de start rechtsaf gegaan. Na een 2 minuten konden we het gehele veld crossen over bakboord maar hebben dit niet gedaan, hierna loop je alleen maar achter de feiten aan en kwamen als 8e bij de bovenboei uit.

We hebben verder geen potten meer kunnen breken en zijn als 6e geëindigd. Het overall klassement stond alles heel dicht op elkaar dus we hebben 2 plaatsen in moeten leveren en zijn 5 overall geworden.

Het andere Nederlandse team is 10e overall geworden dus mocht dit reserve selectie evenement ooit mee gaan tellen hebben we het redelijk goed gedaan. Nominatie eis is top 6 voor een halve nominatie dus die hebben we ook in de pocket.
Toch hadden we de kans om een hele nominatie te varen en dat is niet gelukt. Top 3 was echter na alle commotie van de afgelopen tijd een heel ambitieus doel.

Als we de stijgende lijn van de afgelopen periode door blijven zetten dan weet ik zeker dat die andere halve nominatie vanzelf onze kant op komt. gewoon hard varen, zelfvertrouwen behouden en niet te veel nadenken over wat je allemaal moet doen om je te kwalificeren voor de spelen dan komen die resultaten vanzelf!

Morgen gaan we naar Weymouth voor Sail for Gold., het eerste selectie evenement voor de Pre-Olympiscs dit jaar. We zijn er helemaal klaar voor, hebben weer een beetje ervaring met medal races en we hebben een goede generale gehad.

England here we come!

Groeten,
Sven en Kalle

Delta Lloyd Regatta 2011

We zijn op dit moment druk bezig met de laatste voorbereidingen voor de Delta Lloyd Regatta in Medemblik. Dit is voor ons een belangrijk event richting de Olympische Spelen van 2012.

Wat staat er op het programma:

Vandaag moeten we de laatste puntjes om de i zetten. Zeilen moeten ingemeten worden, nog de laatste stickers plakken en dan zijn wij er helemaal klaar voor.

Morgen (dinsdag) starten wij onze eerste wedstrijd om 11 uur. De overige dagen (tot en met zaterdag) starten wij om 10 uur. De medalrace staat vanaf 18.00 uur gepland op zaterdag avond.

Hoe kun je ons volgen?

Uiteraard via Twitter & Facebook. Maar ook de site van de Delta Lloyd Regatta, hier kan je de laatste resultaten vinden en uiteraard foto's van alle olympische klasses.

Daarnaast zal Sailreport verslag doen en Topzeilen.tv komt dagelijks met de laatste zeilbeelden vanaf het water.

Zaterdag avond zijn onze medalraces live te bekijken via http://www.deltalloydregatta.org/live/

Maar wij hopen natuurlijk dat je ons komt aanmoedigen in Medemblik! De medalrace wordt gevaren recht voor de haven van Medemblik en is zeer goed te zien vanaf de kant.

Mochten jullie vragen hebben omtrent de Delta Lloyd Regatta en TeamCoster, schroom dan niet om een email te sturen naar dominic@teamcoster.com of laat een bericht achter via Twitter of Facebook.

Wij zijn er in ieder geval helemaal klaar voor!

Groet,

Sven en Kalle

Alvast een sfeer impressie:

Trainen in Weymouth

Na maar een week terug te zijn geweest van onze trip door zuid Europa stond er een trainingskamp op het programma voor de eerste week van mei.
Dit keer gingen we naar Weymouth toe het water waar over anderhalf jaar de Olympische Spelen verzeild zullen worden.

Voor de mensen die de blogs lezen zal jullie opvallen dat er helemaal geen bericht is verschenen over Hyeres. Eigenlijk wil ik er ook helemaal niet veel over vertellen want er stond op een dag na bijna helemaal geen wind.
De dag dat er een beetje wind stond gingen we waanzinnig hard en hadden we een 6 en een 3. Daarna waren de resultaten gemiddeld, niet goed en niet slecht en we eindigden op een 15e plaats.

Maar goed we zijn weer terug bij Weymouth waar we gingen trainen op bootsnelheid en gevoel met de baai krijgen en wind natuurlijk.
Voordat je in Engeland bent moet je er eerst heen rijden wat een mooie dagtoer is met een klein onderwater stukje in het midden. We zijn dus voor het eerst onder het kanaal door gegaan in de futuristische tunnel van Calais naar Folfstone. Werkelijkwaar een heel speciaal ding wat je in 35min van rechts rijden naar linksrijden brengt. Je moet je voorstellen dat je normaal op het perron staat om in de trein te stappen en nu over het perron rijdt om vervolgens net als in de Italian job zo schuin de trein in te rijden alleen nu met een grote bus met boot op het dak.

Eenmaal aangekomen in Weymouth gelijk boot opgetuigd zodat we de volgende dag gelijk konden beginnen met trainen. Rubber boot voor coach Dick lag al in het water aangezien we deze nieuw gekocht hadden en de oude eigenaar de boot alvast in het water had gelegd.
We hebben getraind op snelheid met wat meer wind (die was al goed), maar een bevestiging is altijd lekker als je tegen de snelste kunt varen, wat nog veel belangrijker is om de juiste windbanen en patronen te ontdekken zodat je ook daadwerkelijk als eerste bij de boei aan komt. De engelse jongens Patience, en Asher waren elke dag op de plas dus hadden goede vergelijking.

Na 5 dagen wedstrijden varen, snelheid testen windpatronen ruiken en British tea drinken was het tijd om weer naar huis te gaan om voor te bereiden op de Delta Lloyd regatta.
Van links rijden terug naar rechts en het verstand weer op Nederlands veilig aangekomen.

Delta Lloyd regatta is het eerste evenement wat mee zou kunnen tellen voor de selectie. Het eerste echte selectie evenement is sail for Gold in Weymouth maar om een reserve evenement te hebben als Weymouth niet geldig zou zijn is de Delta Lloyd regatta aangeschreven. Laten we maar eens stevig gaan knallen tijdens de DL regatta, een goede generale is altijd fijn.

Groeten
Sven & Kalle

P.S De Delta Lloyd Regatta begint al de 24ste! Uiteraard kan je ons weer volgen via Twitter en via onze Facebook pagina.

Zien wij jullie daar? Zaterdag varen wij onze medelrace :)

TeamCoster in La seyne sur mer

Na een rit van 650 km van Barcelona naar La seyne sur mer kwamen we aan bij de cote d'azur. Helemaal blij waren we om eens te zien hoe 30 knopen er ook al weer uitzagen want dat hadden we niet gezien tijdens de periode in Palma. Helaas was de wind echter weer weg toen we gingen trainen de volgende dag voor de springcup. Met weinig wind waren we gebleven waar we nog oh zo hard aan moeten werken. 10 knopen of minder was wederom orde van de dag. Wat wel positief was dat we voort konden bouwen aan de wind die we hadden in Palma alleen nieuwe omstandigheden met de zelfde kracht.

Elke dag merkte we dat we beter grip kregen op de wedstrijden maar we lieten nog veel liggen in het laatste gedeelte van het eerste kruisrak. Toch voeren we een stabiel evenement en was de beste positie overall op de laatste dag. Met andere woorden we groeien gelukkig nog steeds en zijn nog lang niet op het niveau vanwaar we horen te staan. 9e overal was het resultaat.
Opvallend was om te zien hoe goed de Japanners waren met weinig wind en zaten er meestal 3 bij de eerste 10 iedere wedstrijd.

NA deze generale repetitie voor semaine Olympic Hyeres moesten we weer verhuizen naar 40 Km verderop Hyeres.

Al langere tijd had ik in mijn hoofd om van La seyne sur mer naar Hyeres te zeilen ipv een dag weg gooien van boot inpakken op trailer, uitpakken en weer opbouwen. Echter stond er weinig wind na de springcup en hebben we alleen de helft maar kunnen zeilen. De rest was slepen met 15 knopen en de rit duurde dan ook niet langer dan anderhalf uur.
Vervolgens weer terug naar La seyne sur mer met de rubberboot want we wonen nog een nacht in La seyne.

De volgende dag heeft Kalle de rubberboot weer omgevaren en Dick en ik de lege trailer en bus


Eenmaal in Hyeres hadden we 2 vrije dagen gepland, echter waren de omstandigheden in het vooruitzicht dat er weer een mistral kwam. Programma snel aangepast en zijn straight in training gegaan zolang het kon en we konden op deze manier 3 dagen prachtig trainen ipv 3 dagen stil zitten en dan weer 3 dagen still zitten door te harde wind.

Gisteren hebben we getraind met hele snelle jongens, NZl, ITA en GBR Er stond goede wind en we gingen hard zo als vroeger. Heel veel lineups en elke keer kwamen we vooraan uit.
Kijk dat geeft zelfvertrouwen en eindelijk een gevoel dat hard werken loont. Downwind was het meest te winnen want aan de wind waren de verschillen maar heel klein. Als we beide zo onder controle houden weer ik zeker dat we dadelijk weer boven aan de ranglijsten zullen verschijnen.
Nu even rust het geeft een heerlijk gevoel dat de rest toch niet kan trainen aangezien het hier 40 knopen waait. en ja ik denk dat we de goede planning weer onder de knie beginnen te krijgen en eindelijk weer een beetje vat op de concurrentie.

Laat het evenement maar beginnen we zijn er klaar voor!

Voorjaar 2011: Een frisse wind

Na onze trainingsmaand in Miami is het even stil geweest rond TeamCoster. Reden was dat wij druk bezig waren onze campagne anders in te richten om de kans van slagen te maximaliseren.

Kalle en ik waren allebij van mening dat onze vader Dick weer terug moest komen als coach van ons team. Wij hebben de algelopen 10 jaar met hem samen gewerkt in de 470, maar eigenlijk is hij al onze coach sinds de eerste keer dat wij in een optimist stapte.

Maar aangezien Sven Karsenbarg is aangesteld in oktober 2010 als coach van de 470 kernploeg (mannen) was er geen ruimte voor een tweede coach. Om deze reden hebben Kalle en ik er voor gekozen dat wij verder gaan als 'merkenteam', wat betekent dat TeamCoster nog wel ondersteund wordt door het verbond, maar geen onderdeel meer uitmaken van de kernploeg.

Andere ondersteuning ontvangen wij van onze sponsoren Crazy Piano's, Gill en uiteraard de 'vrienden van TeamCoster', maar wij zijn nog wel op zoek naar andere bedrijven die ons willen ondersteunen!


Kalle en ik zijn van mening dat directe coaching van Dick ons op (korte) termijn een kwalificatie voor de Olympische spelen van Londen 2012 zal opleveren en op lange termijn een medaille op de spelen.

TeamCoster bestaat nu dus weer uit 3 man!

Misschien dat ik zelfs Dick kan overhalen om ook een bijdrage te leveren aan onze blog :)


Palma de Mallorca
In Palma hebben wij onze nieuwe boot gedoopt! Na Thriller (2010) varen wij vanaf nu in Dangerous, de doop kan je hier bekijken:


(De boot is uiteraard gedoopt door een dame, in dit geval Marcelien de Koning)

De eerste twee weken hebben wij hard getraind aangezien wij nog weinig water hebben gezien na Miami. Gelukkig konden wij een coachboot lenen van het Watersportverbond. Tijdens de wedstrijden was er geen boot beschikbaar voor ons, dus Dick zat in de rescueboot van Tony van Oeveren (bedankt Tony!).

De trainingen zijn goed verlopen, per dag hebben wij ongeveer 4 uur gevaren en hard getraind met een aantal buitenlandse teams. Over het algemeen was er vrij weinig wind, tijdens trainingen kwamen wij weinig te kort, maar de wedstrijden miste wij nog net dat kleine beetje wat je nodig hebt om in de top mee te kunnen draaien.

Maar Kalle en ik wisten van te voren dat we nog te weinig hadden gevaren dus daar hadden wij wel rekening mee gehouden.

Gelukkig zijn wij nu in totaal 6 weken op pad met Dick in Spanje en Frankrijk en hebben wij een druk programma: Palma (SPA), La Seyne sur mer en daarna Hyeres (Frankrijk).



Palma princes Sofia cup
De eerste 2 wedstrijden voeren we stabiel met een 6-7 maar het waaide heel hard en hadden de snelheid nog niet te pakken. De boot voelde langzaam aan de wind, maar gelukkig vlogen we echt voor de wind. Resultaat was dus prima, het gevoel nog niet.

De 2e dag voeren we niet stabiel, waren aan het zoeken naar een goede plaats in het kruisrak en konden niet goed kiezen wat nou de juiste kant was die we op moesten gaan. Dit resulteerde in een 9 en een 27e plek. Die 27e plek was echt niet nodig en hadden dan ook echt slecht gezeild, dus met een chagrijnig gevoel naar bed.


De derde dag begonnen wij eindelijk weer het gevoel te krijgen dat we weer wat beter in de boot begonnen te zitten, eerste wedstrijd een 2e plek en de 2e een 23e. Nou zal je zeggen wat slecht zeg die 23e plaats maar dat was het eigenlijk helemaal niet. het was een goede wedstrijd waar we alleen de pech hadden dat de wind 20 graden naar rechts draaide en dat terwijl je je lane kon houden over BB richting layline.
We hadden een tevreden gevoel over gehouden van deze dag en het begon langzamerhand te lopen.

Dag 4 begon de goldfleet. In de gold fleet is het zo als je constant presteert in moeilijke omstandigheden maak je grote sprongen in het klassement. Wij deden dit goed door 2 keer 11e te worden, weer waren we tevreden
Goal voor dit evenement was de medal race te halen wat inhoudt om bij de beste 10 te staan na dag 5.

Op de laatste dag van de wedstrijden zat er voor ons niet meer in dan een 21e plek en een 12. Jammer genoeg net niet genoeg om bij de beste 10 te eindigen.
Toch voeren we redelijk goed alleen hadden we vaak pech. Geluk dwing je af. Dus met andere woorden veel varen veel trainen en gelijk weer door naar Frankrijk om wedstrijden te varen.

La Seyne sur mer Frankrijk
Morgen begint de Springcup in Zuid Frankrijk, er staan 75 boten ingeschreven en een hoop toppers doen mee.

We hebben voor deze 2 weken een coachboot kunnen lenen van het Watersport verbond en begin mei staat onze nieuwe rubberboot klaar in Weymouth Engeland zodat we ons daar geen zorgen meer over hoeven te maken.
Eindelijk kunnen we morgen echt van start gaan met onze 3 eenheid! Niks staat ons in de weg, en als er ons wel iets in de weg staat dan zijn we het zelf en kunnen we in de avond dit bespreken om er voor te zorgen dat het niet meer gebeurd. Heb er zin in!

Groet,

Sven (ook van Kalle & Dick)

Foto's 2 en 3 door: Thom Touw

zondag 20 februari: Winterwedstrijden!

Na de gouden trainingsweek begin februari in Miami zijn we weer terug in Nederland.

Wij zijn aan het bijkomen van een maand hard trainen in Miami en zijn wij natuurlijk de dagelijkse oefeningen aan het doen in de sportschool om de conditie op pijl te houden als we straks weer gaan trainen in Spanje.

Vorige week ergens kreeg ik een belletje van Dominic Bakker met de vraag of ik samen met Kalle en Olivier Bakker op een Maxfun wilde zeilen tijdens de winterwedstrijden. Ik heb gelijk ingestemd, zeilen op andere boten is belangrijk voor de algemene ontwikkeling van TeamCoster en daarnaast is het altijd gezellig met de Bakkers. 

De eigenaar van de boot was even een weekje aan het skiën in Zwitserland en de voordekker zat voor zaken in Thailand, dus Kalle en ik konden mooi hun taken overnemen.

Vrijdag middag bel ik nogmaals even met Do of het wel doorgaat. De voorspellingen voor zondag is 0 graden en windkracht 4.

Zijn antwoord "stel je niet zo aan.. beter dan dit wordt het niet" is wel meteen duidelijk

Zondag ochtend in de auto gesprongen, inclusief wintersportkleding en de auto moest nog even gekrabd worden ook. Een ding is zeker: Het is nog winter!

6 weken geleden waren wij nog aan het ijszeilen op de Braassemmermeer nu gaan we met soortgelijke temperaturen gewoon zeilen op zacht water. 

Nadat wij de boot hadden opgetuigd en in het water hadden gehesen met de kraan was het alweer tijd voor een welverdiend kopje koffie. Altijd leuk om weer oude bekenden te zien op de vereniging! 

Omdat de gebroeders Bakker minstens zo fanatiek zijn als de familie Coster waren wij al vroeg op het water te vinden. Uiteraard is het altijd even wennen aan een nieuwe boot dus wat boothandeling oefeningen moesten gebeuren. 

Het is in de Maxfun belangrijk dat je goede gennaker sets maakt en goede gijpjes want de boot gaat als een skiff door het water op de voordewindse rakken.

Eerste start was een goede, misschien iets 'te veilige' maar lagen bij de bovenboei wel op de 2e plaats. Die hebben we gedurende de race niet meer uit handen gegeven. Als je in dit soort boten iets meer vaart of als er minder wind staat weet ik zeker dat de kans op winnen een stuk groter is. De maxfun 18+ won deze wedstrijd met een kleine voorsprong. (ondanks een tevroege start waarna ze terug zijn gegaan om opnieuw te starten). 

Tweede wedstrijd was een stuk interessanter. Na een drukke start waar iedereen op dezelfde plaats starten waren we redelijk goed weggekomen.
Even later liep er een boot over ons heen en moesten wij overstag. De boten die eerder naar rechts waren gegaan hadden gelijk voordeel waardoor de hele kluit ongeveer gelijk bij de bovenboei uitkwam.
Voor de wind deden we redelijke zaken waardoor we 3e beneden uitkwamen. Aan de wind konden we alleen aanhaken, inhalen was er niet bij.
In het laatste voordewindse rak hebben we goede zaken gedaan en naar plek 2 gevaren die we in het laatste aandewindserak alleen maar verdedigd hebben.

2 keer 2e is geen slecht resultaat en we hebben weer veel geleerd.

Als het even kan en de tijd is er dan gaan we zeker nogmaals een wedstrijd varen in de Maxfun.

De focus ligt de aankomende periode weer volledig op het Olympisch zeilen. De ijszeilers liggen in de kast de 470 uit Fremantle is weer terug in Nederland. Vrijdag gaan we de spullen uitzoeken en klaar maken voor Spanje wat begin maart weer gaat beginnen.

Nog 2 weken hard trainen hier en dan begint eindelijk het Europese seizoen. Een hele belangrijke want het is weer een pre-Olympisch jaar. 

Alweer de derde voor TeamCoster!

Laatste week Miami: Training met Kevin Burnham

Na een teleurstellend resultaat op de Miami OCR was er zoals gepland een week training met tweevoudig medaille winnaar Kevin Burnham's.

Kevin presteerde het in 2004 een gouden medaille te winnen in de 470 op de Olympische Spelen van Athene, hij was toen 47 jaar oud. In Barcelona, 12 jaar eerder won hij al een zilveren medaille in dezelfde klasse.

Naast dat Kevin een goede vriend van ons is, waren wij trainingspartners voor de spelen van 2004.

Het gevoel
Om de boel weer eens even goed op scherp te krijgen hebben wij de laatste paar dagen elke dag minimaal 4 uur op het water gezeten om onze kwaliteiten weer boven water te krijgen.

Wij hebben hard gewerkt om het gevoel met de wind weer terug te krijgen. De focus was om het 'afvallen aan de wind' om te zetten naar alleen maar 'opsturen aan de wind'. Met andere woorden; varen op lifts en niet op de headers.

Dit alles is eigenlijk niet zo heel moeilijk, maar als je het gevoel kwijt bent, verre van eenvoudig.

Aan het einde van de week is het ons gelukt om dit gevoel terug te krijgen. Daarnaast heeft Kevin ons veel verteld over het trimmen van het grootzeil en wat de perfecte setup is volgens hem.

Kalle en ik zijn nogal eigenwijs in het aannemen van dingen van andere mensen, maar ook hier hebben wij grote stappen gezet. Hoeveel Kalle de afgelopen week wel niet aan de zalingen heeft gedraaid, je kunt het vergelijken met een 4 meter moer op een bout draaien! Het heeft veel tijd en energie gekost om het allemaal voor elkaar te kunnen krijgen.


Terug naar 2004
Kalle en ik staan in Zadar - Croatie, om te beginnen aan het WK 470. Wij zijn hard aan het trainen met onze trainingsmaten Paul Forester en Kevin Burnham.

Vlak voor het evenement hebben wij, net zoals onze traningsmaten, een splinter nieuwe boot in ontvangst genomen van onze botenbouwer. Daarnaast hebben Kalle en ik een speciaal zwaard laten ontwikkelen in Nieuw-Zeeland door Simon Cook. Simon bracht ons het mooiste 470 zwaard in de hele klasse, helaas was er 1 probleem: We gaan er voor geen ene meter mee.

Na het WK nemen wij de boot van Paul en Kevin mee naar de SPA regatta (nu Delta Lloyd Regatta) om daar verder te trainen voor het event. Beide teams hebben alleen problemen met de snelheid.

Paul komt naar mij toe en vraagt of hij ons zwaard niet mag kopen omdat wij hem eigenlijk niet meer willen. Wij zijn jong en eigenwijs en hebben het eigenlijk nog geen goede kans gegeven, helaas komen wij daar pas later achter.

Zonder ooit 1 dag met het zwaard te hebben gevaren, starten Paul & Kevin toch met het 'speciaal voor TeamCoster ontwikkelde Simon Cook zwaard' aan de SPA Regatta. De heren winnen meerdere wedstrijden en uiteindelijk het hele event met twee vingers in de neus.

Kalle en ik worden 2de en zijn super tevreden.

Eigenlijk hoef ik het verhaal niet verder te vertellen, maar de mannen werden ook Olympisch kampioen met ons zwaard. Kosten nog moeite zijn gespaard door ons om het zwaard terug te kopen, helaas zonder succes.

Zou het ooit veranderen?


7 februari 2011: 'I want you guys to win a GOLD medal'
Er staat weinig wind in de baai maar we gaan toch trainen met de Italianen. Kevin vaart achter ons aan en vertelt ons veel over wat we goed aan het doen zijn en vooral wat we niet goed aan het doen zijn.

Zoals gebruikelijk steken wij veel op van de dingen die hij vertelt.

De wind, de hoek hoe de boot in het water ligt, hoe ik beter kan sturen en hoe Kalle beter onder in de 470 kan liggen zodat wij harder gaan. Na 3 uur aan de wind gezeild te hebben is de training klaar en stap ik bij Kevin in de rubberboot. Kalle vaart ondertussen samen met zijn vriendin voor de wind naar de haven.

Op de terugweg naar de haven in de rubber boot stel ik Kevin nog een keer de vraag: "please let me buy back the centerboard (zwaard).."

Hij denkt even na en lacht: "alright..change it from my boat, but replace it to another board so I can still sail it sometimes. I want you guys to win the GOLD medal, and when you do.. I want it back"

Na 7 jaar hebben wij het zwaard terug wat ooit die resultaten behaalde en die hele speciale snelheid bracht voor de Amerikanen die wij ook willen hebben.

We zijn nu ouder en wijzer en wij gaan de tijd nemen om het uitgebreid te testen.

Over 2 weken zitten we weer in Palma de Mallorca en gaan we testen. wij hebben er enorm veel zin in! Laten we hopen dat we de gouden combinatie te pakken hebben!

Stay tuned we houden jullie op de hoogte!

(Over hoogte gesproken, vlieg nu boven New York city op weg naar huis)

Groeten,

Sven en Kalle

P.s: Onze blog kan je nu ook lezen op Sailreport.nl! Hier kan je ook nog veel meer ander zeilnieuws vinden

Verslag Miami OCR: Snelheid op orde, gevoel met de wind even weg..

Na een intensief evenement met moeilijk omstandigheden is het ons niet gelukt om een te worden met de wind in de baai van Key Biscane in Miami.


De eerste 4 wedstrijden verliepen niet naar wens waar we een 7-15-13-7 scoorde. Klein detail was dat wij in die laatste wedstrijd een stuk van het zwaard afbraken. Wij moesten dus van zwaard wisselen, aangezien wij het niet meer op tijd konden repareren voor de volgende dag. 

Het andere zwaard was echter van een prima kwaliteit en kennen wij gelukkig goed.

Nieuw zwaard voor TeamCoster

Dus begonnen wij alsnog vol goede moed aan dag 3 van het evenement. Helaas was deze dag (woensdag) de wind helemaal op. Wij hebben wel een wedstrijd gevaren maar kwamen bij de start helemaal niet weg. Vanaf het eind van het eerste kruisrak hadden we eindelijk een vrije lane en kon de wedstrijd beginnen. Helaas lagen we op een 30e plek bij de bovenboei, maar na een goede inhaal race (in 2 knopen wind) finished wij nog op een 13e plek.

Overstag

Donderdag was het bewolkt in Miami en het wedstrijd comité besloot eerst de wedstrijd uit te stellen omdat ze bang waren voor storm. De verwachte stormachtige omstandigheden zijn nooit gekomen, met een wedstrijd in rare wisselende omstandigheden als gevolg.

Wij hadden wel een mooie start en konden het kruisrak prima indelen en kwamen 4 bij de bovenboei. In het voor de windserak waren er grote druk verschillen en kwamen wij ergens in het midden van de baan terecht waardoor we ingehaald werden aan alle 2 de buitenkanten met als resultaat 18e plek op de finish.

Vrijdag waren er 3 wedstrijden gepland, het doel was om 3 goede potten te varen en ons te kwalificeren voor de medalrace (de eerste 10 van het eindresultaat).

Zomers weer

Helaas hadden wij ook deze dag niet echt het geluk aan onze kant. De eerste race kwamen wij als 18de over de finish, de tweede race brak onze neerhaler waardoor wij de eindstreep niet haalde. De laatste race eindigde wij als 19e, met een 16e plek in het eindresultaat als gevolg. Dus niet genoeg om mee te mogen varen in de medalrace.

Overall terug kijkend op het evenement ga Kalle en ik samen met coach Sven evalueren waar wij tekort zijn geschoten. Een aantal punten staan al op papier en hier gaan wij mee aan de slag om straks weer klaar te zijn voor de Princes Sofia cup op Mallorca Spanje in april. 

Wij hebben eerst nog een week training te gaan hier in Miami, de focus: 'het gevoel terug te krijgen met de wind.' 


Dit zijn wij een beetje kwijt, dit is natuurlijk ook niet vreemd als je kijkt naar hoeveel wij gevaren hebben de afgelopen tijd, ivm met blessures en verandering van situatie met een andere coach. 

Aankomende week gaan wij weer hard trainen met onze coach Sven Karsenbarg en Kevin Burnham, hij heeft goud gewonnen op de Olympische Spelen van Athene in 2004, dus ik denk dat wij weer veel gaan leren komende week. 

Wij houden jullie op de hoogte en komen nog een keer vanuit Miami met een overzicht wat we gedaan hebben.

Vanuit Miami TeamCoster out! 

Tweet